Vitamine B12

In de maag wordt het eiwit intrinsieke factor aangemaakt. Vitamine B12 moet binden aan de intrinsieke factor om aan het eind van de dunne darm te kunnen worden opgenomen. Iedereen heeft in zijn lichaam een grote voorraad aan vitamine B12. Hierdoor kan een tekort aan dit vitamine na langere tijd, tot twee jaar na de maagverwijdering, ontstaan.

Door een tekort aan vitamine B12 kan bloedarmoede ontstaan. Voor de klachten die erbij horen, zie IJzer. Vaak ontstaat ook prikkelbaarheid en neerslachtigheid. Bij een langdurig tekort kan zenuwschade ontstaan. Ook kun je dan bijvoorbeeld neurologische klachten ontwikkelen (zoals tintelingen, concentratiestoornissen) of een ontstoken tong en spierpijn hebben. Te hoge doseringen van vitamine B12 leiden waarschijnlijk niet tot ernstige problemen, maar sommige mensen kunnen acné krijgen.

Een tekort aan vitamine B12 ontstaat bij ten minste 35 procent van de mensen na een maagverwijdering. Daarom wordt om dit te voorkomen, iedere twee tot drie maanden vitamine B12 (hydroxocobalamine) injecties in de spier geadviseerd. Uit studies van kortgeleden is gebleken dat opname van vitamine B12 via het neusslijmvlies (spray) en slijmvlies onder de tong (smelttabletten) alternatieven zijn voor vitamine B12 injecties. Bij opname via deze slijmvliezen is namelijk geen intrinsieke factor nodig. Er zijn ook mensen die voldoende vitamine B12 opnemen zonder injecties, maar met tabletten. Als je tabletten wilt, bespreek dat dan met je behandelend arts of verpleegkundig specialist. Dit is ook omdat dan regelmatige bloedcontrole (lab) nodig is. De zorgverzekeraar vergoedt de neusspray, de smelttabletten en de normale tabletten niet.