Rouw

Rouw is een normale reactie op een verlies, maar bijvoorbeeld ook op een verlies in de toekomst. Je kunt hierbij denken aan de gedachte dat je na de maagoperatie problemen met eten kunt ervaren. Of dat je (de eerste tijd) niet zo intensief kunt sporten als eerder. Het verwerken van een verlies gaat vaak samen met verschillende emoties. In eerste instantie kun je bij het horen van slecht nieuws denken ‘het is niet waar’ (ontkenning). Later kun je boos worden, erg piekeren, maar ook verdrietig of somber worden. Pas na een tijdje (weken of maanden) lukt het om de nieuwe situatie te accepteren. En lukt het om het onderdeel te maken van je leven. Het is belangrijk te bedenken dat iedereen het verwerken van rouw op een eigen manier en een eigen tempo doet. Binnen relaties kan dit wel eens voor spanningen zorgen. Belangrijk is om elkaar de tijd en ruimte hiervoor te geven. Er is niet één beste manier van verwerken.

Veel mensen die hun maag hebben laten verwijderen vanwege het drager zijn van een mutatie hebben een familiegeschiedenis waarin kanker een rol speelt. Sommigen hebben kortgeleden, of op jonge leeftijd een ouder verloren. Anderen hebben misschien meegemaakt dat een kind, een broer of een zus is behandeld voor kanker. Ervaringen met de ziekte kunnen invloed hebben op hoe je omgaat met je eigen situatie. Je kunt denken: ‘dit wil ik niet meemaken dus ik laat mijn maag verwijderen’. Het kan dan zijn dat na de maagoperatie er een moment komt waarop bijvoorbeeld het verlies van een dierbare aan kanker hard bij je binnenkomt.

De ervaringen met kanker, de verlieservaringen, kunnen een groot mentaal effect hebben. Heb je iets ingrijpends meegemaakt, bijvoorbeeld kortgeleden? En sta je voor een keuze binnen het erfelijke maagkanker traject? Dan kan het belangrijk zijn om dit eerst te verwerken en om jezelf wat tijd te geven om over je eigen situatie te beslissen. Maar dit kan alleen als je behandelend arts ook vindt dat je hier de tijd voor kunt nemen.

Wil je graag ondersteuning bij rouwverwerking? Dan kun je terecht bij je huisarts of via je behandelend arts bij een gespecialiseerd maatschappelijk werker of psycholoog.
Wil je meer informatie over contact met lotgenoten? Klik dan hier.