Schuldgevoelens

In de praktijk wordt vaak gehoord dat een ouder zich er op een bepaalde manier schuldig over voelt dat zijn of haar kind de mutatieEen verandering in een gen, in een stukje DNA (erfelijk materiaal). kan hebben of de mutatie heeft. Het is heel begrijpelijk dat je geen erfelijke aandoeningEen verandering in het erfelijk materiaal (DNA) die kan leiden tot een bepaalde ziekte of aandoening. Deze verandering kan in de familie worden doorgegeven aan de volgende generatie. wilt doorgeven. Toch is er geen sprake van schuld. Vaak blijkt dat kinderen het hun ouders eigenlijk nooit kwalijk nemen.

Vind je het lastig om als ouder om te gaan met schuldgevoelens? Dan kun je de klinisch geneticusErfelijkheidsarts of je behandelend arts altijd vragen om begeleiding door een gespecialiseerd maatschappelijk werker of psycholoog.

Ben je benieuwd naar ervaringen van anderen? Klik dan hier voor meer informatie over contact met lotgenoten.