Belasting en risico’s

Bij een IVF-behandelingHet heet ook wel ‘in vitro fertilisatie’ of reageerbuisbevruchting. Dit betekent dat de eicellen buiten het lichaam bevrucht worden met zaadcellen. De bevruchting vindt plaats in een laboratorium. Zo ontstaan embryo’s, die later in de baarmoeder worden geplaatst. is er een risico van ongeveer twee procent op complicatiesEen complicatie is een niet bedoelde en niet gewenste gebeurtenis of toestand tijdens of volgend op medisch handelen.. In andere woorden: van de 100 vrouwen die een IVF-behandeling ondergaan, krijgen twee vrouwen complicaties en 98 vrouwen niet. De meest voorkomende complicatie is overstimulatie van de eierstokken. Dit betekent dat er te veel eicellen rijpen waardoor de vrouw klachten zoals buikpijn en misselijkheid kan krijgen. Daarnaast heeft een klein deel van de vrouwen klachten van de hormonen die ze moeten gebruiken. Voorbeelden van klachten zijn opvliegers, hoofdpijn, en depressieve gevoelens.

Een PGTHet heet ook wel embryoselectie. PGT is het genetisch testen van de embryo’s die door IVF zijn ontstaan. Zo kan een embryo zonder de CDH1- of CTNNA1-mutatie in de baarmoeder worden geplaatst. Met PGT kan worden voorkomen dat de erfelijke aanleg wordt doorgegeven aan het ongeboren kind. Vroeger werd de term Preïmplantatie Genetische Diagnostiek (PGD) gebruikt.-traject kun je lichamelijk en psychisch als zwaar ervaren. Ook kan het invloed hebben op je stemming. De IVF-behandeling kan als belastend worden ervaren door lichamelijke klachten bij de vrouw en de spanning of het lukt om zwanger te worden. Je moet tussen de vijf en vijftien keer naar het ziekenhuis. Houd er rekening mee dat je de keuze voor PGT dus mogelijk op je werk bekend moet maken.

Voor ondersteuning kun je terecht bij je behandelend arts (gynaecoloog, fertiliteitsarts, klinisch geneticusErfelijkheidsarts) of je huisarts. Je behandelend arts kan je ook doorverwijzen naar een gespecialiseerd maatschappelijk werker of psycholoog.